Hatırlıyor musun Ekim ayındaki destansı likidasyonları?

11 Ekim'de, Coinglass verilerine göre tüm ağda tasfiye edilen toplam miktar 19.3 milyar dolar seviyesine çıktı—bu, bu yıl şimdiye kadar yaşanan en büyük toplu likidasyondu. O zamanlar birçok kişi bu temizlikten sonra piyasanın sakinleşeceğini düşünüyordu, değil mi? Ama sonuç olarak 5 Kasım'da yeni bir şok geldi, ana akım kripto paralar hızla düştü, bazı altcoinler doğrudan üçte bir oranında değer kaybetti.

Bu düşüş neden bu kadar korkutucu oldu? Sadece basitçe satış yapanlar yüzünden değil. Asıl mesele şu: 11 Ekim'deki likidasyon, piyasa yapıcıları da etkiledi; fonlarını çekmeleriyle birlikte, piyasanın "derinlik havuzu" büyük ölçüde azaldı. Piyasa yapıcıların emirleri azaldıkça, alış-satış arasındaki tampon da o kadar zayıfladı. Bu noktada büyük bir yatırımcı satış yaparsa, sanki dipteki havuza devasa taşlar atmak gibi—su sıçraması her yere yayılır.

İnsanlar almak istiyor, ama bu kadar büyük hacmi karşılayacak alıcılar yok.

**Piyasa yapıcılar tam olarak ne yapar?**

Kısaca, onlar piyasanın "aracıları". Piyasa yapıcılar, aynı anda alış ve satış emirleri vererek kar etmeye çalışır. Eğer bu kişiler olmasaydı, göreceğin şey şu olurdu: almak istediğinde satıcı yok, satmak istediğinde alıcı yok, fiyatlar sarhoş gibi rastgele zıplardı.

**Gördüğün fiyat aslında bir "kritik nokta"**

Borsadaki BTC fiyatı, "piyasanın kabul ettiği gerçek değer" değil; aslında alış fiyatı (alıcıların en yüksek fiyatı) ile satış fiyatı (satıcıların en düşük fiyatı) arasındaki çizgidir.

Bir örnek verelim: Şu anda alıcılar en fazla 99.950 dolar ödemeye hazır, satıcılar ise en az 100.000 dolar istiyor. Bu durumda borsa gösterdiği fiyat 100.000 dolar olur. Görünüşte kesin bir rakam gibi görünse de, aslında bu iki tarafın mücadelesinin sonucu—her an büyük bir emirle çözülebilir veya yukarı çekilebilir.