Salman Rushdie bir zamanlar benimle kalan bir ifade kullandı: yazarlar sadece hikaye anlatıcıları değildirler - dilin kendisi üzerinde de tutanlardır. Güç sahipleri kelimeleri eğmeye başladığında, gerçekleri gizlemek veya oyun kitabını yeniden yazmak için, birisinin bunu dile getirmesi gerekir. İşte yazarların devreye girdiği nokta burasıdır.

Web3 terimlerinde düşünün. Merkeziyetsiz sistemlerden sonsuzca bahsediyoruz, ama merkeziyetsiz anlatı hakkında ne? Hikayeyi kontrol eden oyunu kontrol eder. İster hükümetler politikalara şekil versin, ister platformlar hizmet şartlarını değiştirsin, dil savaş alanı haline geliyor. Yazarlar—özellikle şeffaflığın önemli olduğu kripto gibi alanlarda—makbuzları tutanlardır. "Merkeziyetsiz" kelimesinin gerçekten merkeziyetsiz anlamına geldiğinden emin olurlar, sadece başka bir moda kelime değil.

Göz alıcı bir iş değil, ama kritik. Dil gerçekliği şekillendirir. Onu dikkatlice koruyun.